ـــــــــکُمِـشـــــــــــــــــــــــــــ

یه دوست داشتم که به باباش می‎گفت "عمو"!
پیش خودم خیال می‎کردم باباش فوت کرده و عموش شده باباش. اما یه بار که صحبت می‎کردیم گفت این‎طور نیست. گفتم پس چرا به بابات می‎گی عمو؟ گفت این که چیزی نیست به عموم هم می‎گم بابا!
از تعجب شاخ درآوردم. گفتم چرا؟
گفت قضیه‎ش جالبه؛ خانواده ما با خانواده عموم با هم توی یه خونه زندگی می‎کردیم؛یه خونه بزرگ که از وسط نصف شده بود و دو آپارتمان مجزا شده بود اما حیاطش مشترک بود و کلا زندگیمون خیلی با هم قاطی بود.
گفتم خب.
گفت عموم بزرگتر از بابامه و زودتر ازدواج کرده. بچه‎هاشم بزرگتر از ما هستند. ما از وقتی به دنیا اومدیم دیدیم که بچه‎های عموم به بابای خودشون می‎گفتند "بابا" و به بابای ما می‎گفتند "عمو" و ما هم خیال کردیم بابامون رو باید "عمو" صدا کنیم و عمومون رو "بابا" و این تا الآن هم مونده و نتونستیم اصلاحش کنیم...

به نظرم دانسته‎های ما هم خیلی تحت تاثیر محیط رشدمون هستند. خیلی از باورها، تصورات، تعریف‎ها و...