برابری!
اسکار 90 رو میدیدم. مانور زیادی روی برابری جنسیتی میدادند. اما زنها رو که میدیدی پر از المانهای جنسیتی بودند. از آرایش مو و صورت بگیر تا مدل کفش و لباس. حتی مدل راه رفتن... گاهی هم آدم پشت میکروفون برای تشکر از همسر و یا دخترش از صفت "زیبا" استفاده میکرد. تو امریکا و تو یکی از توچشمترین مراسم دنیا....
به نظرم باز شدن در ورزشگاهها به روی زنها حتی اگر کنترل شده و محدود نباشه نمیتونه دلیلی بر احقاق حقوق زنها باشه. حتی نمیتونه نمادی برای اون باشه. اهمیت و حجم حقوقی از زنها که در زندگی روزمره خودمون و توسط ما مردها و زنهای جهان پایمال میشه بسیار بسیار بیشتر از این حقوق تو چشم و نمادینه. ظاهرا هشتگبازها و بلندگوها و تشویقکنندهها هم به این موضوع کاری ندارند. تو فضای مجازی رسم شده چشم و فکر رو ببندیم و دهان رو باز کنیم. و بدتر از اون جامعه رو قیاس از خودمون بگیریم و حکم کلی صادر کنیم. وقتی نخبهها و قلم به دستها اینطورند چه انتظاری از عموم مردم؟ و چه امیدی برای رسیدن به برابری؟
هرچیزی رو که از فطرتش دور کنی بهش ظلم کردی
از ماهی بخوای پرواز کنه و از عقاب بخوای شنا کنه
مشکل ما زنها اینه که فکر میکنیم با گرفتن حق مردها یا در آوردن ادای اونا به حقو جایگاهمون میرسیم.
در حالیکه ما باید برای بدست آوردن حقوقی که لازم و متناسب با خودمونه تلاش کنیم.
البته که در تاریخ بشریت هرکسی که توانایی خلق پول یا کالا رو داشته قدرت رو بدست گرفته :(