یکی از اصول من
۱۰ اسفند ۱۳۹۰
وقتی نقد میشوم:
1 – میپذیرم و شاد میشوم که دوستانی دارم که به جز به به و چه چه راههای بهتری برای ابراز دوستی بلدند.
2 – نمیپذیرم و توضیح میدهم و بحث میکنم.
3 – سکوت میکنم. و این میتواند به دو دلیل باشد:
- تفاوت فاحش دنیایم با دنیای ناقد، طوری که احساس میکنم تا ابد نمیتوانیم همنظر شویم.
- این که خودم هم ندانم حق با اوست یا من و به فکر فرو میروم.
۹۰/۱۲/۱۰