سرودهای انقلابی
سرودهای انقلاب رو خیلی دوست دارم. دوست دارم که می‌گم دوست داشتن نوستالژیک نیست. این سرودها نه منو یاد چیزی می‌ندازند و نه خاطره‌ای رو زنده می‌کنند. افسوس و یا حسرتم رو هم برنمی‌انگیزند؛ موسیقیشون رو دوست دارم. حس و حالشون رو دوست دارم. زنده بودنشون رو دوست دارم... وقتی بهشون گوش می‌کنم به چیزی فکر نمی‌کنم. فقط و فقط گوش می‌دم و دل می‌سپرم و لذت می‌برم...
تا اینجا که نوشتم صبر کردم و فکر کردم واقعا هیچ خاطره‌ای رو زنده نمی‌کنند!؟ که دیدم چرا پیش میاد که خاطره‌ای رو هم زنده کنند و از اون خاطرات هم لذت ببرم و یا افسوس بخورم اما لذت اصلی ربطی به این خاطرات نداره...
...
امروز داشتم رادیو گوش می‌دادم که "الله الله تو پناهی بر ضعیفان" رو پخش کرد. به نظرم این سرود یکی از سرودهای خاص و خیلی زیبای انقلابه. با اشتیاق حواسم رو بهش دادم اما هر چی جلوتر رفت بیشتر احساس غریبگی کردم. عجیب بود؛ من این سرود رو خیلی دوست داشتم چه طور شد که الآن خوشم نیومد؟
یه کم که دقت کردم فهمیدم مشکل کجاست. سرود اصل نبود. بازخوانی بود! یاللعجب! کدوم سلیقه‌ی شیش در چاری تصمیم گرفته همچین سرود زیبایی رو بازخوانی کنه اونم به این افتضاحی!؟ حیف پول نیست که اینطور دور می‌ریزند؟
...
خونه که رسیدم اینترنتو شخم زدم و همه سرودها رو پیدا کردم. این‌جاست، می‌تونید هر وقت دلتون خواست برید و گوش کنید. یا اگر خیلی دوست داشتید دانلود کنید و یه گوشه بذارید برا روز مبادا...
اینم الله الله اصلی و مورد علاقه‌ی من که از نسخه آدرس قبل کامل‌تره. یه دو سه بار گوش کردم و حالم که خوب جا اومد نشستم و این پست رو نوشتم...
پ.ن: اینم یه کار خوب برید ببینید به کارتون میاد:
مؤسسه فرهنگی صراط، مجری طرح ازدواج آسان در خوانسار
با عالی‌ترین خدمات و نازل‌ترین قیمت
انجام مراسم عقد و عروسی با کمترین هزینه
برای کسب اطلاعات بیشتر به آدرس www.mehreserat.blogfa.com مراجعه و یا با شماره‌های 03712226268 و یا 09139722686 تماس حاصل فرمایید.
بهلول