بهترین هدیه به زن
۱۱ ارديبهشت ۱۳۹۲
تو فرهنگ ما وجود مادر ناملموسه. میشه گفت ناملموسترین عضو خانواده. ناملموسترین عضوی که اتفاقا پرزحمتترین هم هست. یه چیزی شبیه آب تنگ ماهی. ماهیها وقتی تو آبند وجودش رو حس نمیکنند اما به محض نبودنش میفهمند وجودش چه قدر حیاتی بوده.
به نظرم این فقط و فقط ناشی از ایثار مادره. در واقع مادر خودش رو فدا میکنه تا جریان زندگی ادامه داشته باشه و متاسفانه تو فرهنگ ما این موضوع به قدری عادیه که وظیفه تلقی شده. حتی خود مادرها هم پذیرفتند که مادر باید اینطور باشه. و اگر هم نپذیرند فرهنگ اونها رو مجبور به پذیرش این نقش میکنه.
عباراتی مثل "زن خوب"،"زن بساز"،"زن کد بانو"،"از هر انگشت یک هنر ریختن"... و در مقابلش "زن نانجیب"،"زن شتاح"،"زن بیخیال"،"زن دنبال قر و فر"... چنان ملاکهای محکمی برای قضاوت زنها به دست میدند که یک زن مجبور میشه برای "نرمال بودن" و "مورد پذیرش واقع شدن" اون ایثار رو بپذیره.
به نظر من وقتی این ایثار از روی انتخاب شخصی و اختیاری نباشه دیگه اسمش ایثار نیست. این اجباره و اجبار انسان رو مستهلک و فرسوده میکنه. درست برعکس ایثار که به آدم اعتلا میده و روح آدم رو بزرگ میکنه...
امروز زنها کم کم دارند از زیر بار ایثار اجباری بیرون میرند. بعضی از اونها ایثار اختیاری رو میپذیرند و بعضی هم نه. به نظر من این انتخاب حق زنهاست. اینکه این موضوع چه تاثیری بر وظایف سایر اعضای خانواده و یا چه تبعات اجتماعی و فرهنگی داره به من این اجازه رو نمیده که به زنها حق ندم. من به زنها حق میدم ایثار نکنند و در خانواده برابر سایر اعضا وظیفه به عهده بگیرند.
به نظرم این حق بهترین هدیه به مناسبت و یا بیمناسبت به زنه. امیدوارم روزی برسه که بزرگداشت روز زن نه به نیت دادن شکلاتی به تلافی ایثار اون، که به نیت نگاهی تازه به جایگاه و مقام انسانی زن باشه.
و امید دورترم اینکه روزی برسه که نیازی به بزرگداشت روز زن نباشه. اون روز یقینا زن در جایگاه واقعی خودش قرار گرفته و نیازی به شکلات نداره.
۹۲/۰۲/۱۱
موافقم:)
ممنون:)