به نظر من مذاکره با ترامپ نه نیازه و نه مطلوب.
قراره تو مذاکره چی بگیم و بشنویم که تو برجام نگفتیم و نشنیدیم؟ و بر فرض که مذاکره کردیم؛ چی گیرمون میاد که ترامپ بتونه ضمانت کنه خودش و یا رییس جمهور بعدی زیرش نزنند؟ ترامپ با رفتن از برجام ناخواسته لطفی به ما کرده و عیوب ساختارهامون رو نشون داده. ترامپ باعث شده فشار نقدینگی وحشتناکمون تخلیه بشه. ترامپ به ما خوبی کرده و حالا ماییم که باید از این فرصت استفاده کنیم و جراحی تاریخیمون رو انجام بدیم.
به نظرم با چند سیاست شجاعانه می‌شه این جراحی اقتصادی(و به تبعش اجتماعی) رو انجام داد. وقتی جراحی لازمه بهتره بهش تن بدیم. به بعد موکول کردن جراحی مشکل رو بیشتر می‌کنه. به نظرم روحانی مناسب‌ترین فرد در مناسب‌ترین زمان برای انجام این کاره. امیدوارم قدر این فرصت رو بدونه و امیرکبیر واقعی ایران بشه.
به نظر من تنها راه آزادسازی حمایتیه. تو اولین قدم می‌شه نرخ دلار رو آزاد کرد و هر جا مشکلی ایجاد شد حمایت‌های دولتی انجام داد.
تو قدم بعد باید نرخ سوخت رو به مقدار موثری بالا برد و از محل این افزایش، یارانه‌ها رو افزایش داد. این کار بدون ایجاد اثر تورمی بالا، باعث کنترل مصرف سوخت و باز توزیع ثروت از غنی به فقیر می‌شه و قدرت خرید مردم رو بالا می‌بره.
هم‌زمان باید پرونده‌های رانت و فساد رو به جد پیگیری کرد و بدون ملاحظه حساب همه رو رسید. و مهم‌تر از همه پروژه شفاف‌سازی رو با سرعت بیشتر به پیش برد.
ما مردم هم باید با پاک کردن ذهنیت‌ها سعی کنیم مثل یک ملت عمل کنیم و با جراحان همکاری کنیم. این همکاری از پذیرش زندگی تو یه سیستم شفاف شروع می‌شه و میتونه تو زندگی شخصی و مراعات‌های اقتصادی و اجتماعی خودش رو نشون بده. و در نهایت اگر عضو جمعی هستیم، می‌تونیم با ایجاد گفتگوی همدلانه، تعداد بیشتری از مردم رو به همراهی اجتماعی تشویق کنیم.
پ.ن: این کارها به قدری دشوارند که نزدیک به محال به نظر می‌رسند اما این نباید باعث بشه بهشون فکر نکنیم و براشون تلاش نکنیم. وضعیت فعلی وخیمه و قابلیت وخامت بیشتر رو هم داره. وقتی بالای پرتگاهی بلند بر لب دریا ایستادیم و گله‌ای گرگ پشت سرمونند باید بپریم توی آب حتی اگر ترس از ارتفاع داریم...