یک چندی موراکامی خوندم. نمی‌دونم چرا وقتی برای اولین بار اسمشو شنیدم بهش مقاومت نشون دادم. شاید معروفیت انفجاریش دلمو زده بود. شایدم معروفیتش انفجاری نبود و من این‌طور تصور می‌کردم...
الآن ازش خوشم میاد و به نظرم دقیقا فیت تنمه. تخیلات و افکار خیلی قشنگی داره. با خوندن یکی دو تا داستان کوتاه رفتم همه کتاب‌هاش رو خریدم و گذاشتم تو نوبت خوندن. اگر دلار و بورس و سکه و زندگی پرمشغله‌ی این روزها بذارند. هر چند به نظرم زندگی همیشه پرمشغله‌ست، فقط نوعشون عوض می‌شه...
۲۸ تیر ۹۹ ، ۲۱:۲۴
۱ نظر