شناخت خود و دیگری

اگر من جای تو بودم می‌زدم تو دهنش.

چرا این‌قدر ضعیفی؟

خیلی دل داری.

خیلی بی‌رحمی.

چه طور تونستی باش این‌طور برخورد کنی؟

گناه داشت طفلی. باید درکش می‌کردی.

چرت می‌گفت. می‌خواست آویزون شه نباید محلش می‌ذاشتی.

...

معمولا رفتار دیگران رو با توانایی‌های خودمون می‌سنجیم. خودمون رو تو موقعیت پیش اومده فرض می‌کنیم و شروع می‌کنیم به صدور حکم و یا نصیحت. نمی‌فهمیم اون فرد با ما فرق داره. روحیاتش، توانایی‌هاش، طرز فکرش. اون با مجموعه‌ی توانایی‌ها و روحیاتش عکس‌العمل نشون داده. عکس‌العملی که با عکس‌العمل ما تو اون موقعیت متفاوته.  این‌که اونو سرزنش کنیم که چرا اون عکس‌العمل رو نشون داده درک نکردن تفاوت‌های انسانیه.

یه وقتایی کار از این هم خراب‌تره. ما از خودمون شناخت کافی نداریم و خیال می‌کنیم اگر تو اون موقعیت بودیم فلان عکس‌العمل رو نشون می‌دادیم و بر اساس این خیال واهی شروع می‌کنیم به نصیحت و مشاوره و سرزنش. در حالی که ممکنه خودمون هم تو اون موقعیت عکس‌العملی رو که مدعی هستیم بروز ندیم....

فیلم‌بینی۳

Carnage جالب بود

Damage و Heat و In Time نسبتا جالب بودند

Pretty-Woman و an education  و  Angelique Marquise Des Anges و  Blindness بد نبودند.

و آه از Schindler's list. این فیلم صرف‌نظر از پایان زیباش خیلی تلخه! این حجم از سیاهی باور کردنی نیست برام. می‌تونم نازی‌ها رو درک کنم. می‌تونم درک کنم کسانی به دلیل نگاه ایدیولوژیک، یک قوم رو پست بدونند و هر برخوردی باشون بکنند. حتی شاهد قرن بیست و یکمیش جلوی چشممونه؛ داعش. اما نمی‌تونم درک کنم یهودی‌ها چرا چنین شرایطی رو تحمل می‌کردند؟ وقتی زندگی متعفن و مرگ با خفت جلوی روی آدم باشه چی باعث می‌شه شورش نکنه؟ چی باعث می‌شه به شرایط تن بده؟ نمی‌دونم... به نظرم می‌شه پذیرفت این فیلم سیاسیه و در خدمت مظلوم‌نماهای اسراییلی.

 ...

جلوتر که می‌رم می‌بینم واقعا سخته تمام فیلم‌ها رو با یه کلمه‌ی «جالب» یا «عالی» یا «بد نیست» توصیف کرد. گاهی یه فیلم خوب شروع می‌شه و خوب پیش می‌ره اما آخرش کم میاره. مثل an education و In Time یا فیلمی یه ایده‌ی خوب داره اما خوب بیانش نمی‌کنه مثل Blindness. و من یه کم عذاب وجدان می‌گیرم از کلمه‌ای که در موردش گفتم...

از طرفی ممکنه من چیزی رو توی یه فیلم بینم که برام مهمه و اون فیلم رو خوب بدونم اما دیگری اون موضوع براش اهمیتی نداشته باشه و تعجب کنه. دنیا دنیای شخصی‌سازیه؛ هر کس باید خودش و علایقش رو بشناسه و تعقیب کنه.