اگر شما از آن آدم‌هایی هستید که با آینه قهرند و مردم را به سرگین شتر هیئتشان هم حساب نمی‌کنند و با هر سر و شکلی بیرون می‌آیند که هیچ، اما اگر این‌طور نیستید و به ظاهرتان اهمیت می‌دهید، خوب است به ظاهر نوشته‌هایتان هم اهمیت بدهید.
آقای عزیز و نازنین، شما دوست ندارید نوشته‌تان ظاهری زیبا و شسته‌رفته و استاندارد داشته باشد؟ نمی‌خواهید موهایش مرتب باشد؟ نمی‌خواهید صورتش خوب اصلاح شده باشد؟ نمی‌خواهید اتوی لباسش هندوانه قاچ کند؟ نمی‌خواهید گره کراواتش چروک نداشته باشد(اِ مگه شما هم کراوات می‌زنید!؟) نمی‌خواهید کفش‌هایش برق بزند؟
خانم گرامی با شما هم هستم، شما نمی‌خواهید چادرش لک نداشته باشد؟ نمی‌خواهید مانتو و شلوارش ست باشد؟ نمی‌خواهید کرم‌پودرش خوب خوابیده باشد؟ نمی‌خواهید پنککش خوب جوش‌ها را پوشانده باشد؟ نمی‌خواهید رژش...(دو سه جمله‌ی دیگر بنویسم در این‌جا را گل می‌گیرند گل گرفتنی).
قربونتان بروم دسته‌جمعی، فدای آن شکل و بارتتان، عزیزان دل برادر، بالاخره هر کاری حساب و کتابی دارد. نمیشود که همین‌طور هرمه‌ای صفحه‌ی بلاگفا را باز کنید و یک وبلاگ بسازید و شروع کنید به کار گرفتن مخ ملت بدون اینکه آدابش را رعایت کنید. نمیشود هر کس که مادرش به جای ماکارونی اشکنه درست کرده بود بیاید و وبلاگ‌نویس شود و در این‌جا به کاسه‌ی اشکنه‌اش لگد بزند. نمیشود که تا نامزد و... کسی جواب پیامک(!)ش را نداد راه بیفتد و مثل این شکست عشقی خورده‌های حرفه‌ای هر چه از دهنش درآمد در گوش ما بریزد بدون آن‌که مراعات چشممان را بکند که. نمیشود که...
ای بابا چرا این چاکن زهواردررفته را اذیت می‌کنید؟ چرا با اعصابش بازی می‌کنید؟ مگر نمی‌دانید با این ربوت چاکن و چرخ چاه برقی، قند و چربی‌اش بالا رفته؟ می‌میرد و حیفه‌اش را می‌خورید که به حرفش گوش نکردیدها!
لا اله الا الله، نعلت به شیطون...
...
قربون آن شکل ماهتان، وبلاگستان خوانساری از استانداردهای وب فارسی عقب است. بیایید این تن بمیرد استانداردهای وب فارسی را رعایت کنیم. بیایید از این به بعد نوشته‌ها را جلوی آینه برانداز کنیم و دستی به سر و گوششان بکشیم.
آینه ندارید؟ بفرمایید این هم آینه. فقط باید کمی وقت بگذارید و یاد بگیرید و رعایت کنید. قول می‌دهم بعد از مدتی حالتان از نوشته‌های معمولی دیگران به هم بخورد و کیف کنید که چه نوشته‌های شسته‌رفته و مرتبی دارید. آخر حیف ما خونساری‌ها نیست با این تمدن کهن!؟ حیف نیست بگویند در وبلاگستان خونساری هیچ‌کس نیم‌فاصله را رعایت نمی‌کند؟ بنده و شما که این‌قدر به شکستن یک ساقه‌ی لاله‌ی واژگون حساسیم، حیف نیست نوشته‌هایمان پر از ساقه و گل و تنه‌ی شکسته و ریخت و پاش باشد؟ حیف نیست...
چرا حیف است به جان خودم و تمام رفتگانم حیف است. حالا دیگر خوددانید.
پس‌تر نوشت: با تشکر از دلتنگ که لینک دانلود را بررسی کرد و تذکر داد فیلتر است، به این آدرس بروید که هم توضیحات بیشتری درباره ی اصل موضوع داده و هم یک لینک دانلود سالم معرفی کرده.
(در ضمن تجربه شما در خصوص آرایش ماشاا... ماشاا... کامل است! )