ـــــــــکُمِـشـــــــــــــــــــــــــــ

لینکدونی من خیلی شلوغ شده. پر از اسم‌های زنده و مرده و محتضر! اسم‌های مرده و محتضر، اذیتم می‌کنند. دوست ندارم ببینمشون و فکر کنم کجا هستند و چه می‌کنند؟ به نظرم وقتی کسی دوست نداره من بدونم در چه حاله بهتره منم به این خواسته احترام بذارم. من همیشه سعی کردم از اومدن‌ها استقبال کنم و رفتن‌ها رو هم بپذیرم...
به این بهونه می‌خوام یه خونه تکونی اساسی بکنم. معیارم برای حفظ دوستان تو این لینکدونی سکوت بیش از 27 روزه. به نظرم زندگی هیچ کس اون‌قدر خالی نیست که 27 روز هیچی ننویسه. پس اگر کسی تو این مدت چیزی ننوشته پیداست دلی به وبلاگش نداره، پس دلیلی نداره من به وبلاگش دل ببندم...
برای این عدد هم هیچ ملاکی ندارم الا دوست داشتن سه نه تا. نمی‌دونم چرا همیشه از ضرب سه نه تا خوشم می‌اومده. ضمنا کدوم قانون گفته همیشه باید 5 و 10 و 100 و شنبه و سر برج و اول مهر و شب عید ملاک باشند؟
ضمناتر این کارو طی چند روز آینده انجام می‌دم؛ شاید کسی دلش برام سوخت و محض خاطر منم که شده یه پست الکی نوشت تا 27 روز دیگه ببینه چی می‌شه...
ضمناترتر هر چند وقت یک بار این کارو انجام میدم تا کسی حاشیه امنیت نداشته باشه...
ضمناترترتر در این خونه به روی کسانی که بعدا از کرده خود نادم و پشیمان بشند و توبه نصوح کنند، با نوشتن یه پست کوچولو حتی، باز می‌شه.
...
مخلص تمام هست‌ها و چاکر تمام نیست‌ها هم هستیم دربست به تمام نقاط کشور...