۹۵ تمام...
۳۰ اسفند ۱۳۹۵
زندگی پیش میره؛ روز پشت روز و سال پشت سال. و من حیرت میکنم از توانایی تطبیقپذیری انسان. آدمای زیادی رو میبینم که در بدترین شرایط قابل تصورند اما زندگی میکنند و میتونند از ته دل بخندند. این خوشحالم میکنه. ظاهرا همین توانایی باعث دوام انسان تا امروز شده...
کمی احساس شرم و عذاب وجدان دارم که بسیاری از مشکلاتی که مردم دارند رو ندارم. به نظرم دنیا بیش از اونچه حقمه بهم داده. و این حقیقتا شکستهنفسی نیست. امسال تصمیم دارم بیشتر راضی و آروم باشم و قدری هم دست دیگران رو بگیرم. امیدوارم بتونم نیازشون رو درست تشخیص بدم و کمک موثری بکنم.
امروز صبح با برف بیدار شدم و ظهر آفتاب رو دیدم و عصر هم با برف بیدار شدم. سال ۹۵ خیلی زیبا تموم شد...
۹۵/۱۲/۳۰