بنشین تا به تو گویم زینب
به نظرم این تواناییها یک شبه به کسی الهام نمیشه و قاعدتا حضرت زینب(س) قبل از کربلا هم همین خصوصیات رو داشته. و یقینا این تواناییها رو تو طول زندگیش فرا گرفته. این یعنی الگوی زن مسلمان یک زن مطبخی و بیسواد و دور از جامعه و کلفت مرد نیست. این الگو اونقدر توانایی داره که میتونه تو شرایط دشوار سیاسی و در میان جمع مردانه دشمنان، ابتدا حقانیت خودش به عنوان یک انسان و بعد حقانیت خانواده خودش رو فریاد بزنه و این فریاد به قدری رسا باشه که تا تمام تاریخ شنیده بشه....
با وجود چنین الگوی برجستهای حیف نیست مبارزات زنان ما در احقاق حقوقشون، هنوز تو نوع پوشش مونده؟ حیف نیست زنان جامعه ما به دنبال بعضی الگوهای سطحینگر فمینیستی میافتند که بعضا خودشون هم نمیدونند چیزی که از جامعه مردها میخواند چه قدر به درد زنهای جامعه ما میخوره؟ حیف نیست الگویی از تمام ابعاد شخصیتی زینب برای خودشون نمیسازند؟ الگویی انسانی و ورای جنسیت...
و آیا درسته که ما مردها(و زنها)، زن نجیب رو زنی بدونیم ساکت و بیاراده و بینظر و تایید کننده دائمی مردان؟ حیف نیست تمام شخصیت و منش زن رو در نوع پوشش و نوع رفتار شخصی خلاصه کردیم؟ آیا این توهین به زن و البته به مرد نیست؟ آیا این دیدگاه ناشی از نگاه دینی ماست یا ناشی از نشناختن دین و نادانیها و کمبودها و ترسهای شخصی ما؟