ـــــــــکُمِـشـــــــــــــــــــــــــــ

کیبرد برای من خیلی راحت‌تر از قلمه. با قلم نمی‌تونم حرفم رو روی کاغذ بیارم. با قلم نمی‌تونم حواسم رو متمرکز کنم و نمی‌تونم خوب بنویسم. اما با کیبرد فکرم رها می‌شه و خیلی راحت درونم رو می‌نویسم. موقع نوشتن، کیبرد رو حس نمی‌کنم، متوجه نمی‌شم رابط بین من و نوشته اونه؛ بهش عادت کردم...

کتاب دیجیتالی رو هم راحت می‌خونم. قبلا باش راحت نبودم اما سعی کردم راحت بشم. و امروز کتاب دیجیتالی با کتاب فیزیکی فرقی برام ندارند.
به نظرم وقتی زمانه چیزی رو تو دامنمون می‌ذاره بهتره سعی کنیم زودتر باش خو بگیریم. اینها وسیله هستند نه هدف و اتفاقا امکاناتی در اختیارمون می‌ذارند که قبلا نداشتیم... 
میل به ثبات می‌تونه مانعی برای زندگی روان و جاری باشه و ای بسا مانع درک دوران جدید...