آدم میتونه از خیلیها خیلی چیزها یاد بگیره اما باید با چشمهای خودش به دنیا نگاه کنه.
پاسخ:
به نظرم یاد گرفتن آموزشه و آموزش هم فراگیری چیزی از کسیه پس چه طور میتونه نگاه شخصی باشه؟
پاسخ:
دقیقا
پاسخ:
این که شما میگی درک کردن دیگرانه و خیلی هم خوبه. اما داشتن نگاه شخصی مقولهی دیگریه. نگاه شخصی یه جور مارکه. یه جور امضا.
پاسخ:
اینطور هم میشه گفت. عقل ما نگاه شخصی ماست. این رو هم من اضافه کنم که لقمه گرفتن و جویدن در نهایت خیلی لذت بخشه اما سختیهای زیادی داره. و تفاوت آدمهای بزرگ و معمولی دقیقا تو همین جاست.
پاسخ:
همون قضیهی اهداء ماهی و یا آموختن ماهیگیری و...
پاسخ:
با اینکه قصدت شیطونی بود ولی کمک خوبی به بحث کردی. ممنون.
پاسخ:
اون وقت چرا روزگار غریبیست!!!؟
پاسخ:
سر زدم. پشیمون نشدم.
پاسخ:
باز هم ممنون.
پاسخ:
دقیقا. کاش کمبود دانش باعث کمبود شجاعت نشه و هر کس شجاعانه خودشه باشه.
پاسخ:
لابد یعنی ای چاکن لوس آره!!؟
پاسخ:
خواستم بیام اما نمیدونم چرا وبت باز نمیشه
خب همین یاد گرفتن ها هم یه جور نگاه شخصیه دیگه.
چرا بین این دو مقوله فاصله انداختید؟