نوستالژی؛ پیروزی یاد بر واقعیت
۲۵ ارديبهشت ۱۳۹۲
به یاد آوردن چیزی یا کسی که جز یاد، هیچ رد دیگری از خود باقی نگذاشته است. دردی که درمان موقتش به یاد آوردن است و تکرار و تکرار و تکرار...
درد نوستالژی اثبات همه‌ی از دست رفته‌هاست. پرده توری سفیدی است که روزی در یک ظهر معمولی، باد تکانش داده و حالا نیست؛ نه آن لحظه‌ی معمولی، نه آن تور سفید معمولی و نه آن ظهر معمولی...
لحظه‌ای است که واقعیت در زمان حال می‌ایستد و تکه‌ای از گذشته را نشان می‌دهد که اگر چه روزی تمامی آن مایملک انسان بود، حالا هر چه هست یاد است...
کسی نمی‌داند چرا چیزی که یک روزی بوده و احتمالا اهمیت چندانی هم نداشته، بعد از گذشت سالیان دور، یادش تا به جایی برای انسان خواستنی می‌شود که برخی به آن عنوان بیماری داده‌اند.
بیماری خواستن، بیماری متصل به اشیا، اشیاء متصل به ماضی، ماضی متصل به یاد و یاد متصل به خواستن چیزی که هیچ دست آسمانی یا زمینی، بازگرداندن آن تکه‌ی کوچک از گذشته را ممکن نمی‌کند.
اندوه نوستالژی مرتبط به درک این حقیقت است که انسان تمامی قدرت خود را در تقابل با زمان گذشته هیچ می‌بیند. نوستالژی پیروزی زمان ماضی است بر زمان حال. پیروزی یاد بر واقعیت...
منبع: مجله شنیداری مجازی رادیوم - واحه دوم
۹۲/۰۲/۲۵