ـــــــــکُمِـشـــــــــــــــــــــــــــ

ـــــــــکُمِـشـــــــــــــــــــــــــــ

بایگانی

روانشناسی یک بلاگر

۲۴ ارديبهشت ۱۳۸۹

وبلاگ‌نویسی در گذر زمان تحلیل یک بلاگر نوجوان تازه‌کار است. به نظرم صادقانه، دقیق و هوشمندانه نوشته شده. فکر کردم حالا که خودم تنبل شده‌ام یک پیشنهاد خوب بدهم؛ حیف است نخوانیدش.

 

 

 

۸۹/۰۲/۲۴
ــ ـکمشـــ

نظرات  (۵)

وبلاگ نویسی از یه ور و بدبختی های بعدش از یه ور دیگه.
سلام
جهتتون عوض شده
نمیدونم چرا
شادزی

پاسخ:
این که گفتی یعنی چه!
درود من بر شما
جالب بود.فقط برای تازه کارهاست.چون وقتی یه کم حرفه ای شدی نه هرجا نظر می گذای و نه هرچیزی می نویسی.البته یه نکته خیلی مهم که بلاگر های خوانساری اصلا بهش توجه نمی کنند وشما هم در پست های پیشین بهش اشاره کرده بودید عدم توجه به مخاطبان غیر خوانساری است و همین باعث درجا زدن می شه. این غرور بعضی وقتا باعث می شه وبلاگمون به جز خودمون و یه ده نفر دیگه کسی اونو نخونه. این به هیچ وجه بد نیست نوشتارهامون تو چندجا لینک بشه و مخاطبای خودش رو پیدا کنه. من که سعی می کنم خودم رو کمتر درگیر موضوعات خاص شهری کنم چون نه مخاطبای چندانی داره(فوق آخر 50 یا 60 نفر در بهترین حالت) و نه به دردسرش می ارزه. بچه ها باید روی این موضوع بحث کنند.من قبل ترها (چند سال پیش )فکر می کردم 50 بازدید خیلی زیاد هستش اما بعد از چندی فهمیدم به هیچ وجه اینجوری نیستش تازه به قول همین نوجوانی که ازش نقل قول کردید نصف این ها می یاند به وبلاگت سر می زنند تا تو هم تلافی کنی! حالا پس از چند سال فهمیدم حتا 500 یا 600 نفر بازدید کننده هم کافی نیست(البته نه از نوع بازدیدکنندگانی که از طریق وبگاه های تبلیغاتی ایجاد می شه).باید کیفیت نوشتارها را بالا برد و در تلاش بود تا خودت رو به فارسی زبان های دنیا بشناسونی.برای این که بدونند هستی و داری می نویسی.این وقتی جالب تر می شه که یادت باشه روزنامه نگارای تازه مشهور از همین دست نوشته های کوچک دنیای مجازی شروع کردند.به هیچ وجه ناپسند نیست که اگه سعی کنیم تعداد بیننده های وبلاگ هامون رو3 یا 4 رقمی کنیم

پاسخ:
کاملا موافقم و اضافه می‌کنم مسایل و مشکلات محلی خودمون هم خیلی مهمند. چه بسا اولین وظیفه‌ی ما پرداختن به اون‌ها باشه. البته منظورم از پرداختن، شعار دادن و نق زدن نیست بلکه پرداخت عالمانه و بی طرفانه‌ست.
سلام
جالب توصیف کرده.
خدا رو شکر که ما اینطور نبودیم. همیشه آهسته و پیوسته آپ کردیم و واسه لینک شدن هم منت نکشیدیم و کسی رو به خاطر منت کشی لینک نکردیم.
حالا حالا هم تصمیم داریم ادامه بدیم.
این بابا یه جورایی جو گیر بوده.
موفق باشید.


پاسخ:
فکر می‌کنم درصد بالایی از بلاگرها درگیر چنین مسایلی هستند.
سلام. مطلب رو خوندم جالب بوده، تا حدی با نظر آقای رفعتی موافقم اکثر وبلاگنویسهای خوانساری فقط در مورد خوانسار می نویسند و مخاطهایشان هم فقط خوانساریها هستند و بعضی ها هم حتما از روی تعصب باید اسم خوانسار در کنار وبلاگشان باشه. اما من از اول برای دل خودم نوشتم و تا بحال از کسی هم نخواستم وبلاگم را لینک کند

پاسخ:
موافقم، تعصب به هر چیزی از جمله قبیله و وطن، یکی از صفات جاهلی است.

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی